zbijać z tropu k-o

См. также в других словарях:

• zbijać – zbić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z tropu {{/stl 13}}{{stl 7}} wprawiać kogoś w konsternację, powodować zmieszanie, utratę pewności siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbić kogoś z tropu uwagami, stanowczością, milczeniem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zbijać — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… …   Słownik frazeologiczny

• detonować — ndk IV, detonowaćnuję, detonowaćował, detonowaćowany 1. «wybuchać, eksplodować» Bomby detonowały co kilka minut. 2. «zbijać z tropu, onieśmielać, peszyć» Detonować kogoś ironicznym uśmiechem. 3. muz. «brać dźwięki fałszywie, nieczysto, za nisko… …   Słownik języka polskiego

• gasić — ndk VIa, gaszę, gasisz, gaś, gasił, gaszony «powodować, że coś gaśnie, przestaje się palić; przerywać, tłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Gasić ogień, pożar. Gasić lampę, świecę, światło. ∆ Gasić motor, silnik «wyłączać motor,… …   Słownik języka polskiego

• konsternować — ndk IV, konsternowaćnuję, konsternowaćnujesz, konsternowaćnuj, konsternowaćował, konsternowaćowany «wprowadzać w stan konsternacji, zakłopotania; peszyć, mieszać, zbijać z tropu» Konsternować towarzystwo swoim zachowaniem. konsternować się strona …   Słownik języka polskiego

• mrozić — ndk VIa, mrożę, mrozisz, mroź, mrozićził, mrożony 1. «o mrozie, zimnie: przenikać, przejmować chłodem, ścinać mrozem; ziębić, chłodzić» Wicher mrozi twarz. Pierwszy chłód mrozi liście na drzewach. ◊ Coś mrozi krew (w żyłach) «coś wywołuje lęk,… …   Słownik języka polskiego

• peszyć — ndk VIa, peszyćszę, peszyćszysz, pesz, peszyćony «pozbawiać kogoś pewności siebie, zbijać z tropu; onieśmielać, zawstydzać» Peszyła go obecność tylu osobistości. peszyć się «tracić pewność siebie, mieszać się» Łatwo się peszyć …   Słownik języka polskiego

• gasić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gaszę, gasićsi, gaś, gaszony {{/stl 8}}– zgasić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, by coś przestało się palić, świecić, wyłączyć coś : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… …   Słownik języka polskiego

• zbić — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… …   Słownik frazeologiczny

• trop — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. troppie {{/stl 8}}{{stl 7}} ślad pozostawiony przez przechodzące zwierzę lub człowieka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trop wilka, zająca, sarny. Krzyżujące się tropy zwierząt na śniegu. Pies odnalazł trop… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień